Przed placem apelowym znajdował się herb regimentu nawiązujący do dziedziczonej tradycji
54 Infanterie Regiment z okresu Niemiec kaiserowskich.
|
Budynki koszar - początek XX wieku.
Karta pocztowa z 1902 roku. Na karcie herb rodu von der Goltz. Patrona 54 Pułku Piechoty z Kołobrzegu.
Koszary w innym ujęciu. Początek XX w.
W 1820 roku do Kołobrzegu przybył król pruski Fryderyk Wilhelm III, podnosząc miasto do rangi twierdzy pierwszej klasy. Znacznie powiększony został garnizon stacjonujących wojsk. W latach 30-tych XIX wieku powstaje większość fortyfikacji i bastionów, znanych doskonale w obecnych czasach.
W 1872 roku po wojnie francusko - pruskiej rozkazem Cesarza Wilhelma I, Kołobrzeg przestał być twierdzą lądową , natomiast w 1887 roku także morską. Po zjednoczeniu Niemiec przez Ottona v. Bismarcka, polityka ukierunkowana jest na rozbudowę armii cesarstwa niemieckiego Deutsches Kaiserreich.
Na przełomie XIX i XX wieku Niemcy osiągnęły wielką potęgę gospodarczą. Powstała ona jednak za pewną cenę, którą trzeba było w przyszłości uiścić. Składały się na nią : wrogość Francji, wypieranie Anglii z hegemona morskiego. Słowem wszystko prowadziło ku wojnie, której najbardziej pragnęły Niemcy.
Właśnie w takiej sytuacji politycznej Niemiec i europy powstają plany rozbudowy armii cesarskiej. Jej reformowania i unowocześnienia. Na terenie całych Niemiec budowane są nowe ośrodki szkoleniowe.
W Kołobrzegu, pod koniec XIX wieku rozpoczyna się budowa kompleksu koszar piechoty usytuowanego w zachodniej części miasta, mniej zabudowanej, właściwie na jego peryferiach. Wzdłuż ulicy Stettinerstr. powstają trzy budynki , docelowo przeznaczone na rozmieszczenie czterech kompanii piechoty oraz bardziej na zachód kolejne dwa dla następnych czterech kompanii. W obrębie koszar powstaje budynek przeznaczony na siedzibę dowództwa i sztabu regimentu oraz kompleks budynków gospodarczych. Między budynkami połączonymi brukowanymi alejkami usytuowany jest plac apelowy.Koszary zostają oddane do użytku w 1900 roku. Budowane są z czerwonej cegły, najczęściej czterokondygnacyjne. Kolor wykorzystanego materiału do budowy koszar, nadaje im pruski charakter i na lata wtapia w krajobraz miasta. Potocznie nazywane są "czerwonymi koszarami". W celu zapewnienia funkcjonalności ośrodka szkoleniowego, wzdłuż drugiej strony Stettinerstr. do skrzyżowania z ulicą Langenbeckstr. powstaje lazaret, kasyno oraz magazyny. Po stronie zachodniej rozciąga się duży otwarty obszar, wykorzystywany jako poligon do szkolenia piechoty w warunkach zbliżonych do polowych.
Koszary zajmuje 54 Infanterie Regiment, przeniesiony z kompleksu budynków usytuowanych na "Wyspie Solnej" w północnej części miasta. Nowa siedziba na długie lata stanowi ośrodek szkolenia formacji piechoty, później piechoty górskiej oraz grenadierów. Spadkobiercami 54 Infanterie Regiment v.d. Goltz (7 Pommersches) są takie jednostki jak : 4 Infanterie Regiment (Prusichen), 4 Infanterie Regiment, 4 Grenadier Regiment.
Mapa Kołobrzegu z lat 30-tych XX wieku oraz usytuowanie koszar piechoty.
Grafika przedstawiająca rozmieszczenie budynków na terenie koszar Infanterie Regiment 4 - 1924 rok.
|
|
|
|
Stettinerstrasse
Kasyno regimentu.1903 rok.
|
|
Kasyno i lazaret.
Ten sam budynek widoczny na poprzedniej fotografii - początek XXI wieku. |
|
Budynek kompanii w koszarach. 1936 rok. |
|
Galowy apel. W tle budynki koszarowe. Rok 1940. |
|
Doskonalenie strzelania z karabinka Mauser 98k. Instruktarzu dokonuje podoficer. W tle obiekty koszarowe od strony obecnej ul. Żurawiej.
Ćwiczenia strzeleckie na dziedzińcu głównych koszar w obecności oficera.
Podoficer i szeregowy w trakcie ćwiczeń. W tle widoczny budynek 13 kompanii. Rok 1941.
|
|
Ten sam budynek w 2010 roku.
Główna brama wjazdowa od ulicy Jedności Narodowej. W tle widoczne budynki kasyna przy ulicy Łopuskiego. Rok 1942.
Barykady na terenie koszar, silnie bronionych w trakcie działań wojennych - marzec 1945 roku.
Ta sama część koszar - koniec lat 90-tych XX wieku. |
|
Przebudowane budynki koszar - XXI wiek. |
|
2008 rok. |
|
|
|
Również 2008 rok. |